Hoe zorg je ervoor dat tientallen partners in een groot netwerk hun data slim en veilig kunnen delen? Jean-Louis Klein, student aan de Fontys Hogeschool in Venlo, ging de uitdaging aan. In zijn afstudeeronderzoek ontwierp hij een toekomstbestendige oplossing voor efficiënte en schaalbare datadeling binnen de Schone Maaswaterketen (SMWK).

De uitdaging: grip op groeiende datastromen

De Schone Maaswaterketen is een netwerk van partijen die samenwerken aan schoner en veiliger Maaswater. Die samenwerking levert steeds meer data op: waardevolle informatie over lozingen, waterkwaliteit en meer. Maar hoe deel je die data efficiënt, betrouwbaar én toekomstbestendig met elkaar? Jean-Louis dook erin.

Zijn onderzoek richtte zich op het ontwerpen van een digitale infrastructuur die de datastromen overzichtelijk maakt. Niet als centrale bak data, maar als gedeelde, decentrale boekhouding – een zogenoemde shared ledger. In zo’n systeem heeft iedere deelnemer gericht toegang tot data, zonder dat die eenzijdig aangepast kunnen worden. En met moderne technieken als Zero Knowledge Proofs blijft gevoelige informatie zelfs volledig afgeschermd, terwijl toch bewezen wordt dat aan voorwaarden is voldaan.

Van theorie naar tastbaar resultaat

Wat het onderzoek extra waardevol maakt: Jean-Louis ontwikkelde niet alleen een ontwerp, maar bouwde ook een proof-of-concept. Daarmee laat hij concreet zien dat het systeem werkt, en maakt hij de voordelen direct zichtbaar:

• Betere datakwaliteit dankzij slimme invoercontroles;
• Efficiëntere analyses, omdat data al geüniformeerd is;
• Minder handwerk, dus snellere samenwerking.

Zijn systeem laat zien dat veilige en gecontroleerde datadeling niet ingewikkeld hoeft te zijn, mits goed ingericht.

Jean-Louis zegt zelf over zijn afstudeeronderzoek:

“De Schone Maaswaterketen werkt aan een waardevol doel, en een goede manier van organiseren is essentieel om dat doel te bereiken. Als de samenwerking de organisatie goed inricht, kunnen de resultaten (veel) groter zijn dan enkel de som van de inspanningen van de afzonderlijke deelnemers. Mijn onderzoek biedt een analyse van deze problematiek, en ik hoop dat het advies waarmee ik afsluit een begin kan zijn van de ontwikkeling om de organisatie en werkprocessen van het collectief opnieuw in te richten. Dat biedt ook kansen om nieuwe innovaties toe te passen – en ik moedig de deelnemers aan om hier serieus over na te denken.”

Volgende stap: gezamenlijke datalaag

Als logische eerste stap adviseert Jean-Louis om te beginnen met een gezamenlijke datalaag. Daar kunnen deelnemers hun data over de Maas opslaan, in een uniforme structuur. Dit legt de basis voor verdere samenwerking en neemt meteen al knelpunten weg zoals versnipperde data en handmatige conversies. Uiteindelijk zou deze laag kunnen evolueren naar de gedeelde boekhouding die Jean-Louis ontwierp.

Bedankt, Jean-Louis!

Jean-Louis heeft met zijn onderzoek een belangrijk fundament gelegd voor de verdere digitalisering van de Schone Maaswaterketen. Zijn frisse blik en technische skills waren een waardevolle toevoeging aan het netwerk. We bedanken hem hartelijk voor zijn inzet en wensen hem veel succes bij het begin van zijn carrière – een carrière die met zo’n afstudeerproject sowieso goed van start gaat.